SEN GÜREŞ BİLİR MİSİN?

Sevilmek ve ilgi görmek isteği insanın doğasında vardır. Yaşamdaki mücadelenin belki de birinci nedeni insanların kendilerine yönelik ilgiyi artırma isteğidir. İyi bir eğitim alma, iyi bir mesleğe sahip olma, güzel konuşma, güzel giyinme, servet sahibi olma ve benzeri isteklerin temelinde yaşam düzeyini yükseltme arzusuyla birlikte daha fazla ilgi görme isteği de bulunmaktadır. Bu nedenle sevilmek kadar sevmenin de önemli olduğuakıldan uzak tutulmamalıdır. Ailelerinden uzakta vatani görevlerini yapan Mehmetçiklerin ilgiye herkesten daha fazla ihtiyaçları vardır. Onlar bu ihtiyaçlarını komutanlarından görecekleri sevgi ve şefkat ile giderirler. İnsan doğasındaki bu ihtiyaçtan dolayıdır ki Atatürk, yaşamı süresince karşılaştığı her Mehmetçikle ilgilenmiştir. O, gücünü korkudan değil paylaşıldıkça artan ve kalpleri fetheden sevgiden almıştır. Bunun en anlamlı kanıtı Mehmetçiğin aşağıdaki anekdotta yer alan, “ATA’m senin sırtını yedi düvel yere getiremedi. Bir Mehmet mi bu işi başarır?” sözüdür. Burada işaret edilen sevginin yenilmezliğidir:

Bir seyahatinde, Kolordu binasının kapısında aslan yapılı bir Mehmetçik gördü. Çağırdı ve iltifat etti. Sordu:

- Sen güreş bilir misin?

Yanındakilerden en kuvvetli görünenlerle Mehmetçiği güreştirdi. Genç asker daima galip geliyordu. Çok neşelendi, ayağa fırladı. Ceketini çıkarıp Mehmet’e ense tuttu:

- Haydi, bir de benimle güreş!

Saf ve temiz Anadolu çocuğu, ATA’sının yüzüne hayranlıkla baktı:

- Ata’m, dedi. Senin sırtını yedi düvel yere getiremedi. Bir Mehmet mi bu işi başarır?

Gözleri doldu ve ağlamamak için gülmeye çalıştı.

Kaynak: Kemal Arıburnu, Atatürk’ten Anılar, sayfa: 104.