Ne Çare ki…

Geceli, gündüzlü tam yirmi iki gün süren ve düşmanın mağlubiyetinde tek etken olan savaş “Sakarya Meydan Muharebesi” dir ki, onu kazandığı için “Mustafa Kemal Paşa” yı “Büyük Millet Meclisi” “Mareşal” lık rütbesiyle onurlandırmıştır.

Bu savaşta düşman bütün gücüyle savaşmıştır. Atatürk; onların bu gayretini takdir edecek kadar medeni bir asker olduğunu şu sözleriyle ispat etmiştir:

“Düşman çok cesaretli dövüştü. Bütün enerjisini harcayarak, ölümden gözlerini kırpmaksızın; ne kadar inat göstermek gerekiyorsa, hepsini göstererek savaştı… Ne çare ki…” Hafifçe gülümseyen Atatürk, burada susmuştu. Yanındakilerin meraklı baktığını görünce ilave etti:

“Evet… Ne çare ki: karşısında Türk vardı.”¹

1 YÜCEBAŞ, Hilmi, Atatürk’ten Nükteler, Fıkralar ve Hatıraları, 2. Baskı, Kültür Kitabevi, İstanbul 1973, s. 105-106.

Kaynak: Atatürk’ten Gençliğe Unutulmaz Anılar, Ahmet Gürel, Mayıs 2009