Atatürk ve Ağaç Sevgisi

Atatürk’ün özelliklerinden birisi de ağaç sevgisidir. Ankara’nın ağaçlanmasında onun büyük rolü olmuştur. Gazi Orman Çiftliğinin kuruluş günlerine ait şu öykü anlatılır:

Ankara civarında çorak araziyi satın aldığı zaman Gazi:

-“Burada büyük çiftlik kuracağım. Bu çiftlikte hayvanlar yetiştireceğim. Bir küçük ormanın kenarında zirai endüstrimize ait bacalar tütecek” demiştir.

Bu sözlerine inanan Tahsin Bey isminde bir ziraatçıyı Orman Çiftliği’nin başına tayin ettiği zaman, çiftlikte dikili dört söğüt ağacı ince ve çorak bir derenin kenarında boynu bükük duruyormuş.

Bir küçücük çadırda Gazi bizzat ilk çalışmaları idare ederken civar köylüler yavaş yavaş etrafını sarmışlar. Gazi geniş hayallerini onlara anlatmış.

-“Paşam, demişler, bu dediklerin burada olmaz. Bu toprak verimsizdir.” Gazi:

-“Bu hükmü nereden çıkarıyorsunuz?” Dediği zaman, köylüler:

-“Bizim dedelerden kalma bir usulümüz vardır. Akşam su dolu testiyi toprağa gömeriz. Öbür gün testide ne kadar su kalmışsa o toprağın o kadar ekime elverişli olduğuna hükmederiz.” Cevabını vermişler. Hemen o akşam denemeye başlanmış. Büyücek bir testi toprağa su dolu olarak gömülmüş.

Ertesi günü, toprak testi erkenden çıkarıldığı zaman içinde bir dirhem su bulunamamış. Bu durum karşısında herkesin inancı sarsılmış. Yalnız Gazi fikrini değiştirmemiştir:

-“İşe devam edeceğiz, emrini vermiş.”

Ertesi yıl çiftliğin toprakları bol ürün verdiği ve bu mahsuller makineyle toplandığı zaman Gazi, köylüyü toplamış ve kısaca şöyle demiştir:

-“Toprak en yumuşak başlı arkadaştır. Ne istenirse verir. İstemesini bilmek gerekir.”¹

1 Münir Hayri Egeli, Atatürk’ten Bilinmeyen Hatıralar, Ankara 1959, s. 80–81.

Kaynak: Atatürk’ten Gençliğe Unutulmaz Anılar, Ahmet Gürel, Mayıs 2009