HAVZA YOLLARINDA MUSTAFA KEMAL

Mahmur Dağı'nın başında bir duman bir duman

Mustafa Kemal'in başında daha bir duman

Dağ düşünür gündüz gece başından duman gitmez

Mustafa Kemal düşünür gündüz gece başından duman gitmez

Dağların başından duman eksik olmaz

Soy yiğidin başından duman eksik olmaz..

Mahmur Dağı'nın dumanlarına baktı da dedi

Mustafa Kemal, Köroğlu olmak ne güzel şu dağlarda

Tutmak gece gündüz denizlerin yolunu, yol vermemek

Üşümek, ateş yakmak, yola düşmek ne güzel

Bölmek orta yerlerinden gemilerin getirdiği güneşi

Bir sana, bir bana sermek ne güzel..

Çakal Dağı'nın eteğine vardı ki Mustafa Kemal

Vakit alaca karanlık, dağın eteğinde bir kahve

Kahvede düze inmiş eşkıya, Karadeniz uşakları

Kaynıyor Erzurum işi semaver, çay demleniyor

Uyanmış su gözleri adamların susuz gözleri sıcak

Mustafa Kemal baktı, tanıdı hepsi halk..

Oturdular, hep beraber çayı içtiler

Ordan burdan, dereden tepeden konuştular

Sabah güneşi gelip bağdaş kurdu bir yana

Yarı karanlıktı yüzleri, birden aydınlandılar

Acı çekmiş, susamış, dağ çizgileri sert

Mustafa Kemal'in gözlerinde tek tek ışıdılar..

Çıktı Kavak Yaylası'na, oh dedi Mustafa Kemal

Ölmez be, insan bu vatanı sevince

Halk kokusudur, güller çimenlerden gelir

Ovaları sürenler aşağıda, ormanlarda bıçkı sesleri

Dağılmış Mahmur Dağı'nın dumanları

Çekip cümle türküleri bir dere ışıltısıyla akar...

Havza'ya vardım ki, kulağımızı koyalım bir

Bağımsız yaşamak diyelim bir, dinle ne ses verir

Havza pazarına inmiş allı morlu köylüler

Çıkarlar ormanlardan gizli gizli, çağıralım bir

Gelirler toplanırlar ateşimize, onlar için yaktık

Özgür yüreklerinin soluğunu üflesinler bir...

Sevelim dedi, Mustafa Kemal, sevelim bir

Selam verelim bir, selam alalım bir

Halk olmak ne güzel şeydir arkadaşlar

Şu sabah çayını içelim bir kardeşçe sıcak

Yüzümüzü yunalım şu derede bir

Sonra kursunlar darağacını kavgamıza

Asarlarsa assınlar bizi düşlerimizden!

Ceyhun Atuf KANSU