ATATÜRK’ÜN ARDINDAN

Yılar önce

Küçük gönlümce,

Niyet tutup okudum,

Eğitim ordusunda öğretmen oldum.

Bir Anadolu köyü...

Kayda geldi Elif,

Anasının elinde ürkek, sessiz.

Kaleme “Çöp” dedi,

Parladı siyah gözleri sonra,

Atatürk’ü bildi.

Ferhatlar, Özgeler, Ayşeler

Eğri-büğrü, yan yana çizdiler,

Zaman içinde doğup,

Karatahtamla büyüdüler.

Zil vurdu çok kere

“Günaydın” deyip erken,

Çığlık çığlığa “sağ ol” dediler.

Soluk soluğa,

Atatürk’ün ardından yürüdüler.

Muzaffer ÖNER